Holiday PART ONE - Reisverslag uit Dubai, Verenigde Arabische Emiraten van Manon Poliste - WaarBenJij.nu Holiday PART ONE - Reisverslag uit Dubai, Verenigde Arabische Emiraten van Manon Poliste - WaarBenJij.nu

Holiday PART ONE

Blijf op de hoogte en volg Manon

10 November 2014 | Verenigde Arabische Emiraten, Dubai

Lieve volgers. Ik weet dat ik een aantal dagen te laat ben, maar dat is mijn eigen fout. Ik had alles geschreven en moest alleen nog op de verzend knop drukken maar toen viel mijn laptop uit ook al had hij nog 4% batterij. Tja en dan moet je overnieuw beginnen. Je weet wel een beetje wat je hebt getypt, maar ik ben bang dat ik mijn leuke stukken ben vergeten te vertellen of de blunders / soap.

Vorige week begon het allemaal met Sensation White. Beter kan je weekend toch niet eindigen zou je denken? Totdat we erachter kwamen dat je je tickets uitgeprint moest hebben.. Louise, één van mijn huisgenoten, wist wel waar je kon printen in de conferentiezalen bij ons op de hoek. Na 4 verdiepingen afgezocht te hebben lopend langs de spa, de hotelkamers, restaurant kwamen we dan eindelijk bij de wel beloofde plek aan. Waar de printer dus was verdwenen... En nu? Gelukkig bestond er nog een receptie bediende die ons dolgraag wou helpen. En dan denk je dat je eindelijk na 30 minuten gewacht te hebben op de printer wel direct kan vertrekken. Maar nee, we reden toen zo ongeveer eerst 3 rondjes rondom het festival terrein. Het nadeel was dat je het al vanaf 10km afstand zag liggen in de middle of thé know where in de woestijn. Maarja onze lieftallige TomTom dacht wel dat hij de wegwist. Er bestonden ineens wegen, die er in werkelijkheid niet waren. En het leukste was nog dat wij het op een gegeven moment aan een security mannetje vroegen, die ons vertelden waar wij heen moesten rijden. Jahoor zaten we weer op dezelfde weg waarbij de rotonde was afgesloten. Hieperdehiep hoera poging 4 mislukt. Uiteindelijk waren we wel te laat voor de opening, maar dat mocht de pret niet drukken.
Ik wil graag onze Nederlandse trots even bedanken! Jullie DJ'S zijn geweldig en de show was meer dan een Sensatie. Maar dan is er altijd een nadeel de volgende ochtend oftewel een werkochtend. Mijn ogen moesten letterlijk met lucifers open gehouden worden en zelfs na 4 koppen koffie was ik nog niet wakker.

Gelukkig bracht de middag nieuwe energie aangezien Tessa en ik een nieuwe opdrachtgever gingen bezoeken. Op locatie hadden wij onze eerste meeting. De rijke Turk, die niet weet van gekte wat hij met zijn geld moet doen had 8 jaar geleden deze villa gekocht. Na 8 jaar bedacht hij maar eens om hem te gaan verbouwen, zodat hij er misschien wel in zou willen gaan wonen. Eenmaal de villa betreden te hebben spatte de rijkdom er vanaf. Wij kwamen eigenlijk alleen om een kijkje te nemen naar de tv om een beeld te krijgen van de muur om een tv-unit ontwerp te maken. Maar dat veranderde al gauw, hij was het totaal niet eens met de keuken die net nieuw gebouwd was. Of wij daar ook even een ontwerp voor konden maken. En zo ging het nog wel even door; drie terrassen, de slaapkamers, gastenkamer, dakterras en de woonkamer. Niet dat wij dat erg vonden ofzo, want geld speelt voor deze man geen rol.
Dat valt even goed te illusteren door het feit dat eigenlijk alleen de gastenkamer klaar was. De duurste merken kwam je tegen. Ik vraag me echt af wat het verschil nu is tussen mijn knalroze reiskoffer en een Louis Vuitton suitcase? Er gaat evenveel spul in hoor..
Oh wat werd ik vrolijk van deze man zeg en hij misschien nog wel meer van ons. Omdat wij met allerlei voorbeelden kwamen wat er eventueel aangepast kon worden en ook al waren sommige delen binnen de villa net opgeleverd. Er mocht van hem vanalles aan verandert worden.

Door deze opdracht vlogen de twee daaropvolgende dagen voorbij. Want ik wist niet dat het nog bestond; VAKANTIE! Mijn gezinnetje kwam over na Dubai. De dinsdag leek alleen echt te sloom voorbij te gaan. Elke minuut richting 23.59 leek langer te duren. En ja ik wil natuurlijk niet te laat komen om hun met open armen te ontvangen.
Ik stond daar 30 minuten van te voren, aangezien ik niet had opgelet hoe laat ze precies aankwamen. Was al twee keer weggestuurd door, aangezien ik eerst tussen de pick-up service stond van de hotels. En vervolgens stapsgewijs onopgemerkt probeerde te lopen richting de douane. Maar die vlieger ging niet op helaas. Ze kunnen toch wel begrijpen dat ik graag dichterbij mijn ouders wil zijn? En toen eindelijk kwamen ze daar aan. Met beide voeten op Emiratisch grondgebied.
Ze kwamen toen ook gelijk in contact met de wijze waarop de Emiraten je van alle kanten proberen af te zetten. En aangezien ik zo'n lieve moeder heb die alles goed vindt als er een taxi wordt aangeboden voor 3x zoveel. Is er altijd nog een slimme meid! Die wel weet wat de kosten zijn hier in Dubai.

Dus wij wachten nog wel eventjes hoor op de gewone taxi met een meter om hun naar het hotel te brengen. Maar dat ging wat meer verkeerd dan verkeerd. Ik was er hels van overtuigd dat ze in het Movenpick JBR zaten maar toen ze daar wouden inchecken bleken ze geen kamer te hebben. Scheen het Movenpick JLT te zijn. Ik weet ook wel waarom ik hier zo erg van overtuigd was of misschien liever had gehoopt. JBR is in mijn achtertuin en JLT is de grote weg over oftewel ontiegelijk ver oplopen. Maar daar had de receptie medewerker geen medelijden mee. Hij wou ze niet in hun hotel hebben, maar aan de andere kant van de grote weg. Ik probeerde het nog, maar zelf toen ik vertelde dat ik minder jarig was en niet alleen de grote weg over mag steken.. Dus ja dat werd een kort nachtje.

Deze reisgids, die elke dag vroege schema's maakt hield er ook geen rekening mee dat er uitgeslapen moest worden. Nee, de eerste ochtend stond in het teken ontbijten in de Mall of Emirates en de beroemdste familie van Nederland te showen op kantoor aangezien dat naast elkaar ligt. We zouden met de metro gaan, maar als lieftallige dochter haal je ze natuurlijk wel lief op. Dat kwam eigenlijk meer door het feit dat ze nooit met de metro zijn geweest. Laat staan dat ze uberhaupt gebruik maken van het openbaar vervoer. Maar uit laksheid werd toch besloten om een taxi te nemen, die ons even dropte bij het uitermate luxe Kempinski hotel. Dat kan je natuurlijk niet overslaan om daar even doorheen te lopen en je daar te laten droppen. Alleen begrijpt mijn familie dat totaal niet. Je mag tóch niet zomaar door een hotel heenlopen? In Dubai wel. Of misschien als je Manon heet wel.
De middag stond in het teken van de andere Mall, genaamd Dubai Mall, de grootste Mall van de wereld. Waar we door het aquarium heen zijn gelopen en Underwater zoo op de tweede verdieping. Ik dacht eigenlijk waarom kan je niet alleen door het aquarium heenlopen. Dat is toch al meer dan genoeg? Maar echt ik voelde mij in de Underwater zoo net Jane van Tarzan rennend en springend over de touwladders tussen de kunstmatige neppe bomen. Het gaat om het idee en ik was zeker de niet de enigste die zich een kleuter voelde. Achteraf gezien was dit echt een beleving op zichzelf, want ik had nooit verwacht dat er zoveel dieren bestaan in de oceaan. En het is en blijft Dubai natuurlijk de grootste krokodil van ruim 7 meter lag gewoon lui te liggen in één van de hokken.
Na dit indrukwekkende bezoek zijn naar buiten gegaan om het beruchte pad, zoals mijn vader dat noemt te bewandelen. Die van de foto dat je loopt op een smalle trap langs het water in de doodse rust. Je hoort alleen het water van de fontein vallen. Het lijkt alsof je in een andere wereld bent beland. En die wereld zette zich voort bij het beklimmen van de Burj Khalifa. Ook mijn ouders kunnen zeggen dat ze op de hoogste toren van de wereld zijn geweest, want dat kan echt niet iedereen. En ja nu kan het nog want over 2 jaar is het vast de hoogste toren niet meer, aangezien de Saudiarabië bezig is om het buurland te overtreffen. Ook al was dit voor mij de tweede keer; het blijft een beleving om hoger te staan dan de hele stad en de gehele aardbol.
En toen begon de echte leedvermaak. De reis naar huis met de metro. Ik had 's morgens het gezeur al aan moeten horen dat er te weinig plek is in de metro en dat het staan zo vermoeiend is. Welkom in Dubai! Want Nee dat hebben ze hier nog niet uitgevonden dat twee zitrijen boven elkaar. Misschien breng ik nu Dubai wel op een nieuw idee, want zelf ik wordt gek van die overvolle Metro's en laat staan van die Indiers en Pakistanen die optimaal gebruik maken van het openbaar vervoer. (dit brengt mij even op een zijspoor dat ik van de week meemaakte) Er wordt tóch niets voor niets omgeroepen 'Please do not obstruct the doors!' Doe het dan ook niet. Ga niet als een stelletje bodyguards voor de deur staan om naar binnen te stormen. Want dan heeft deze Bitch gewoon een duw terug. Ik was er zo klaar mee en vooral met mijn goede ochtend humeur moet je dat niet flikken. Het erge is dan ook nog eens dat ze je dom aankijken en als je wijst wachten achter deze lijn verklaren ze je nog net niet voor gek. Ik ben niet gek! Hou je gewoon aan de regels. Maar er zijn altijd bazen boven bazen; denken ze. HIER NIET!

Nu terugkomend op het komische moment waar ik alleen over heb gehoord. Ik had ze nog zo 's morgens opgehaald om te laten zien hoe de metro werkt en het kan eigenlijk niet eenvoudiger. Er is één lijn en ze hoefden alleen nog maar de volgende halte uit te stappen. Maar tja, omdat ze denken dat ze de weg beter weten dan dat ik uitleg loop je dus inderdaad mooi de verkeerde kant op. Mama zei nog zo 'Manon zei ….'. Maar als de rest dan zo eigenwijs is vraag je er natuurlijk zelf om. Om vervolgens na zo'n half uur gedwaald te hebben maar eens te bedenken om een taxi te nemen. Die doodleuk 3x om het hotel is heengereden en wees 'Ik zie het Movenpick', maar niet de goede afslag nemen natuurlijk!

Met dit verhaal kan je toch eigenlijk niet beter wakker worden? De donderdag stond in het teken van vroeg verzamelen om een tour te maken per bus naar alle Hotspots van Dubai. En zoals het altijd gaat op zijn Arabisch zijn ze of altijd te laat of komen gewoon hun afspraken niet na. Het was geen bus, maar een jeep. Dat was niet heel erg want we zaten 10x comfortabeler dan in zo'n krakkemikkig busje, b maar dat de chauffeur een Indiërs was die totaal niets wist over Dubai dat ikzelf nog even de toornig guide moest uithangen had ik eigenlijk niet verwacht.
De tour bracht ons naar de Moskee, museums, de Palm, Atlantis, etc. Eigenlijk alle plekken die je moet zien als je op vakantie bent in Dubai. En als 'nieuwe guide' laat ik wel even zien hoe het echt moet hier in Dubai om de plekken ook echt te zien. De handige tips:
1. Als je ergens bent en je vraagt naar een wc, die zich op een terrein bevindt van bijvoorbeeld een museum waar je normaal voor moet betalen. Loop dan vooral door en maak er gebruik van.
2. Het is verboden foto's te maken. Doe net alsof je het niet hebt gezien of klik sneaky tussendoor.
3. Als je een hotel wil betreden. Ze dat je gast bent anders kom je negen van de tien keer niet binnen. Dat heeft ons wel zover gebracht in het Atlantis hotel.
4. De weg oversteken; ze stoppen wel voor je. Ook al kreeg ik achteraf wel een draai om mijn oren en te horen dat ik dat niet nog eens mocht doen. Papa je moest eens weten dat ik overal de weg oversteek en niet ga omlopen naar een zebra pad. Ik ben een vrouw en mannen stoppen wel.

Na de bustour heb ik ze de souqs in Deira laten zien. Souqs ofwel de Turkse Bazaar in het oude deel. Het voormalige Dubai dat nu wordt bewoont door de arme elite. En als je dan door zo'n Souq loopt ben er er op een gegeven moment wel echt klaar mee..Dan doe het op zijn Polistes;
Rondlopen als een minder valide, want daar valt niets aan te verdienen. En bam, je bent zo door de zeurende menigte heen. Ik weet dat dit niet de gewoonste zaak van de wereld is en ik schaam mij ook voor dit gedrag dat ik dan vertoon, maar het is de enigste optie om snel naar de overkant te gaan. Die overkant werd steeds leuker aangezien je met een oude motorboot die miljoenen malen vervuilender is dan een uitlaat van een auto voor 1 DHR (ongeveer 20 cent) naar de overkant van het water brengt. Hier zijn we de kruiden- en goudsouq ingegaan. Alleen vraag ik mij nog steeds af hoe echt ook echt ECHT is als je rondloopt geloof je de waarheid niet meer. Het goud blinkt tussen de verloedering..

Ik snap nu wel waarom die Indiers met hun hoofd schudden de hele dag. RING-DING-DING-DING ze zien het geld al binnenkomen als er weer blanken hun territorium benaderen. Maar dat werkt voor ons niet. Wij zijn Nederlanders, die kijken-kijken en niet kopen of het beste in Deira was dat ik even flink heb lopen afdingen! Girl power :). Want tja, mijn broertje krijgt dat natuurlijk niet voor elkaar (sukkels niets CHING-CHING-CHING).

Het eind van de dag zouden we een cruise maken met diner. Het was een combinatie met de tour door Dubai. En onze chauffeur had die ochtend doodleuk verteld waar we moesten opstappen en hoe laat. Dus stonden wij daar, maar bleek onze boot aan de andere kant van het water te liggen. Dat terwijl wij net van die kant weer het water waren overgekomen. En hoe kom je binnen 5 minuten aan de overkant zonder eerst 3 km te moeten lopen? Met een niet-officiële watertaxi. Waar je moet springen om de boot te bereiken. Dat was een echte beleving en ik kan ook niet omschrijven hoe mijn moeder aanboort ging en eigenlijk niet eens aanboort durfde te gaan. Maar wij gaan echt niet teruglopen, dus werd de keuze voor haar steeds kleiner. Half springend op de boot haar bang te maken maakte ze toch nog deel uit van de monsterlijke rit. Met 1 minuut was je aan de overkant en wij als James Bonds staand met de volle muziek aan maakte haar stemming niet beter. Want tja hoe kom je aan de wal als de boten 2 breedt liggen. NIET! Je moest een overstek maken van 80 cm. En ja dan hebben wij Nederlanders nog een beetje mazzel met onze lange stelten, maar niet iedereen helaas. Om vervolgens van de achterste boot op onze cruiseboot te komen met een gammel bruggetje. Ik denk dat het niet zo grappig klinkt als dat het in de werkelijkheid was. Misschien heb ik nog een filmpje ervan om de leedvermaak met jullie en heel Youtube te delen.
Dacht je eindelijk op de goede boot te zijn, die al verlicht was en geheel opgedekt bleek de rondvaart pas 1 uur later te beginnen. Ook dat nog. En eigenlijk hadden we dat kunnen verwachten. Lekker op zijn Arabisch op een afgesproken tijdstip + minimaal 40 minuten.
Na gewacht en gewacht te hebben als zielige zittende mensen op de stoeprand (visueel gezien als uitgehongerde zwervers) bedacht leon nog even een nieuwe baan te regelen. Bedelend met een CV aan de Indische boten die er nog lekker dan lek uitzien te vragen of hij niet bij hun in loondienst kon. Deze schepen varen met goederen (tv's, wasmachines, etc) van India naar Dubai. Hoe ze het halen is mij nog steeds een vraag. Het kan natuurlijk altijd goedkoper, maar de mensenlevens staan zeker op het spel. Een golf en de boot ligt omver. Leon die zijn schip nog even liet zien, waarop die man doodleuk antwoordde. ''Oh, dat is helemaal niets in vergelijking met ons 6 sterren hutje!'' Ik wens je veel geluk vriend.
En toen mochten we dan eindelijk aanboort om daar nog een 30 minuten te wachten voor vertrek en eerst naar het allerbeste entertainment te kijken dat er was. Ze hadden speciaal de beste goochelaar laten overkomen. Dan verwacht je op zijn minst toen een konijn uit de hoed? Maar zelf eten kon hij niet toveren. En nee ik was niet teleurgesteld dat we 15 minuten eerder weer aan land waren. Met piepende taxi banden weer naar huis toe.

Echt hoor, de taxi's blijven een verhaal apart. Alsof ze van de regering één verhaal mogen vertellen. Of zal het dan toch echt de waarheid zijn? 7 dagen van minimaal 12 uur werken deze mannen die geld proberen te sparen voor hun families in India en Pakistan. En Dubai is al niet goedkoop. Ze denken hierheen te komen om rijk te worden, maar dan kan je nog wel even verder dromen dat pikken de Emiraten natuurlijk niet. Want tja in India hebben ze nog niet gehoord van 'JE EMIRAAT HET NIET, MAAR BIJ JOU WERKT HET NIET SUIKERBIET'. Nu maak ik er wel een grapje van, maar in de werkelijkheid zijn ze echt onderbetaald als je hoort dat ze een commissie krijgen van zo'n 20/40% als ze minimaal 500 dirham op een dag hebben omgezet. Hun salaris is nog lager dan mijn stagevergoeding en dan moeten ze daar ook nog eens huur en alles van betalen. En vergeet vooral de families thuis niet. Die ze vrijwel niet kunnen bereiken door het missen van Skype en de moderne middelen. Ja dan besef ik even hoe blij ik mag zijn dat ik in Nederland woon en dit wel heb met mijn thuisfront. Mijn tip is dan ook; geef wat fooi aan de taxi chauffeurs hoe chagrijnig ze soms ook zijn.

Ik heb deze vakantie even opgedeeld in twee delen. Part two volgt vrijdag. Om jullie vast een beetje op de hoogte te brengen zal dat gaan over de jeepsafari, de typische vrijdagbrunches, ons bezoek aan de Burj Al Arab, het Belgische Cafe en de verloving van mijn huisgenoot. En vast nog wel zo'n tien zeer interessante onderwerpen inclusief de blunders etc.

Beloofd aanstaande vrijdag is het vervolg van deze ontzettend geniale week!

  • 10 November 2014 - 19:08

    Martin:

    je moet er even voor gaan zitten.maar dan kom je er achter dat in dubai niet alles gladjes ver loopt.ik vind het toch een heel leuk verslag.hoor woensdag van je pa hoe hij alles beleefd heeft.kijk uit naar het vervolg.martin

  • 10 November 2014 - 20:55

    Andere Martin:

    Ja ongelofelijk dit heb ik samen met mijn vrouw en zoon meegemaakt.
    Het was onbeschrijfelijk .

  • 10 November 2014 - 21:21

    Johanna. Mamma:

    Heel hartelijk voor de super fantastische week die wij llekker hebben gehad. Met ons vieren en soms vijfen echt Dubai is geweldig.voor herhaling vatbaar

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Arabische Emiraten, Dubai

Manon

Mijn naam is Manon Poliste, een ambitieuze interior designer & stylist student. Die de brug vormt tussen architectuur en vormgeving en tussen de mens en zijn omgeving. ‘‘Ik ben oprecht geïnteresseerd in mensen, wat ze bezighoudt en wat ze dromen.'' Als interior designer is dat het gene dat mij drijft, maar nu zal het andersom zijn aangezien jullie graag op de hoogte gehouden willen worden en ik dat natuurlijk deel met iedereen. Ik wens jullie veel succes met het lezen van de dyslectische teksten en brabbel zinnen die door elkaar heen lopen omdat ik iets ben vergeten te vermelden. De brabbel tante gaat haar best doen!

Actief sinds 19 Sept. 2014
Verslag gelezen: 260
Totaal aantal bezoekers 22556

Voorgaande reizen:

10 November 2015 - 10 November 2015

PMU

10 Mei 2015 - 10 Mei 2015

Nederland vanuit alle kanten

28 Augustus 2014 - 15 December 2014

Mijn eerste echte avontuur

Landen bezocht: