Daar gaan we weer - Reisverslag uit Dubai, Verenigde Arabische Emiraten van Manon Poliste - WaarBenJij.nu Daar gaan we weer - Reisverslag uit Dubai, Verenigde Arabische Emiraten van Manon Poliste - WaarBenJij.nu

Daar gaan we weer

Door: Manon Poliste

Blijf op de hoogte en volg Manon

03 Oktober 2014 | Verenigde Arabische Emiraten, Dubai

Zoals jullie mij ook kennis ik spring van de kak op de tak, maar ik blik eerst nog even terug op afgelopen vrijdag. De jeep safari dat was echt een beleving. Ik heb nog nooit zo'n rondrit meegemaakt door de woestijn met zandheuvels en een klapband tollend naar beneden. Het nadeel alleen was wel dat je daarna naar zo'n entertainment programma moest kijken met lelijke buikdansers en al.. Des al niet te min was het echte ervaring die je niet mag missen. Tessa en ik hebben kameel gereden en een nieuwe lokale vriend die mij de hele dag belt dat hij mij zo mist. SHIT HAPPENS echt waar! Mohammed Abdul Sjeik zoals wij hem noemen is een stalker eerste klas, die je graag wil zien, je mist, je opnieuw wil meenemen om een safari rit te maken ofwel blablabla. Nou echt niet alleen want als ik de vader des huises moet geloven TRUST NOBODY. Dus dat doen wij ook maar gewoon niet! Negeren is de beste optie en ze stoppen vanzelf met stalken. Ik maak in dat opzicht wel wat mee. Dat is het nadeel van een blonde dame in de Arabische Wereld..

Ik kan het bijna niet geloven, maar deze week was kort en krachtig of beter gezegd wie hard werkt wordt beloond met 'vrije dagen'.
De eerste paar dagen van de week ofwel zaterdag en zondag stonden in het teken van mijn eigen project waarbij ik voor het eerst een soort van presentatie moest houden voor de klant. En ik was doodzenuwachtig werkte tot zeer laat in de avond en dat werd zeker beloond.

Want je EMIRAAT HET NOOIT, op maandag had ik een vrije dag om mee te gaan naar Abu Dhabi. De broer en neef van Tessa waren overgekomen en door ons harde werken van zo'n 11 uur op een dag en alle stress dat mijn eerste individuele gesprek had opgeleverd na de slapeloze nachten. Maar even terugkomend op het verhaald van Abu Dhabi want dat ik natuurlijk het vertellen waard. Wij op tijd ons bed uit om de eerste de beste bus te nemen, die we net op tijd zouden redden was ie vol. Jahóór, kon ik ook wel tot 7.30 uitslapen, maar goed een persoonlijke taxi wou ons wel even brengen en dat scheelde tijd. Eenmaal aangekomen zijn we naar het paleis van de Sjeik geweest waar ik echt mijn ogen uitkeek. En dan heet je natuurlijk wel Manon om de privé gedeelte in te lopen en de security te negeren om foto's te maken. Na dit wonderbaarlijke avontuur, waar ik mijzelf ook wel een echte sjeikenvrouw voelde op het marmeren paard verlieten wij de luxe om de grootste moskee van het Arabische midden-oosten te bezichtigen. Na dit gezien te hebben ben ik mij er wel bewust van geworden dat er twee verschillende werelden zijn. Normaal gesproken houd ik mij niet zo bezig met geloven en vind ik het alleen bijzonder om van binnen te bekijken, maar door hier rond te lopen en de verhalen te horen ben ik mij toch meer gaan verdiepen in religies. Wanneer je rondloopt in een moskee als deze omgetoverd tot een vrouwe moslim in een zwart gewaad geeft het toch een soort van kippenvel. De beleving en de gewaarwording zijn zo apart en eigenlijk onbeschrijfbaar.

En dan komt er altijd een einde aan zo'n korte vrije dag. De dinsdag stond in het teken van de hotel exhibition gevestigd in de World Trade Centres van Dubai naast de Financiel Centres. De WTC gebouwen langs de A10 zijn er niets bij dat zal ik jullie alvast mededelen want daar kan je geen Starbucks koffie krijgen om je dag goed te beginnen.

CK Architecture had een eigen stand waar op dinsdag Tessa en ik klanten, vertegenwoordiger, etc. te woord moesten staan. Dit was best eng aangezien wij dachten dat Cem, de eigenaar, ook aanwezig was maar dat was niet het geval.
En ja ik heb mijn mobiele nummer wel even uitgedeeld, aangezien er architectenbureaus erg geïnteresseerd waren in mij. Ik loog ze voor aangezien zij niet hoeven te weten dat ik een student ben. Ik vertelde ze dat mijn contract loopt tot december. Dus wie weet zien jullie mij gewoon niet meer terug. DAN WORD IK OPGEKOCHT DOOR DEZE RIJKE PATJAKKESEN! :) Jullie kunnen uiteraard meer loon bieden dan zal ik erover na denken.
En de dag werd alleen nog maar leuker en leuker aangezien ik meer zelfvertrouwen kreeg en onze baas aan het eind van de dag langs kwam en wij misschien wel nieuwe potentiële klanten hebben geregeld op de beurs. Als beloning inclusief lovende woorden dat wij goede ontwerpers zijn en hij zeer tevreden met ons is nam hij ons mee naar één of ander chique de friemel restaurant (keer 4 uiteten achter elkaar ofzo, oeps! Dat wordt naar de sportschool deze week). Om vervolgens ook nog eens te vertellen dat er een vakantie aankomt. Ja een vakantie vrijdag, zaterdag en zondag is er een Islamitisch feest en wij zijn vrij.

Jullie zullen het vast wel weten dat het dierendag is, maar hier slachten ze de schapen en offeren ze de schapen. Dus ja lieve dieren ik zal op dierendag uiteraard aan jullie denken of niet natuurlijk..

Maar goed dat betekend dat ik nu dus vakantie heb voor een paar dagen om even lekker te ontspannen, uit te slapen en de stad te verder te verkennen. Dus laat ik maar snel een einde maken aan dit verhaal om naar de Mall te gaan om te zien hoe de grote feesten worden gevierd want voor de Islamitische wereld is het vergelijkbaar met Kerstmis.

Er is nog wel één dingetje dat ik met jullie wil delen vanuit mijn vorige blog. Ik vertelde doodleuk dat mannen hier zo aardig zijn, maar daar kom ik dus vanaf nu op terug. Mannen met uitzondering van Pakistanen en Indiers zijn aardig. Afgelopen week namen wij de metro en ik wou netjes gaan zitten wordt je omver gestormd door een groep Pakistanen / Indiers die denken dat ze in het vrouwen deel mogen zitten. En het erge is nog dat als je ze iets vraagt dat ze ja zeggen en nee schudden en je totaal niet begrijpen. Dat hoofd gaat heen en weer alsof je een hond op je dashboard van je auto hebt staan. Echt waar zie schudden de hele dag hun hoofd, missen waarschijnlijk 6 nekwervels en zijn nog eens ontiegelijk HATELIJK ook!
Het voorbeeld hierbij is: Dit is een vrouwen gedeelte in de metro. Waarbij de mannen dan ja knikken en domweg blijven zitten.
Of een lieftallig medewerker op kantoor die afkomstig is uit India als je hem vraagt of hij het begrijpt antwoord geeft met 'JA' en tegelijkertijd knikt met Nee. Hoe dan??

LIEVERDS DIKKE ZOENEN VOOR JULLIE

  • 03 Oktober 2014 - 21:50

    Martin:

    Goed geschreven , leuk om te lezen zelfs als je het verhaal al uit eerste hand hebt.
    Morgen contacten we weer.
    Martin

  • 03 Oktober 2014 - 22:14

    Johanna:

    Gaaf lijkt mij leuk om naar Dubai toe te gaan kan niet wachten tot het zover is maar het duurt niet zolang meer de tijd vliegt. Johanna

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Arabische Emiraten, Dubai

Manon

Mijn naam is Manon Poliste, een ambitieuze interior designer & stylist student. Die de brug vormt tussen architectuur en vormgeving en tussen de mens en zijn omgeving. ‘‘Ik ben oprecht geïnteresseerd in mensen, wat ze bezighoudt en wat ze dromen.'' Als interior designer is dat het gene dat mij drijft, maar nu zal het andersom zijn aangezien jullie graag op de hoogte gehouden willen worden en ik dat natuurlijk deel met iedereen. Ik wens jullie veel succes met het lezen van de dyslectische teksten en brabbel zinnen die door elkaar heen lopen omdat ik iets ben vergeten te vermelden. De brabbel tante gaat haar best doen!

Actief sinds 19 Sept. 2014
Verslag gelezen: 261
Totaal aantal bezoekers 22557

Voorgaande reizen:

10 November 2015 - 10 November 2015

PMU

10 Mei 2015 - 10 Mei 2015

Nederland vanuit alle kanten

28 Augustus 2014 - 15 December 2014

Mijn eerste echte avontuur

Landen bezocht: