Tijden vliegen voorbij

Ik had niet verwacht dat mijn blog door zoveel belangstellenden werd gelezen! Dat heeft mij nog meer gemotiveerd om door te gaan en jullie op de hoogte te houden van mijn avontuur en ervaring die ik hier in het ozo grote Dubai opdoe!

Echtwaar ik kijk nog steeds mijn ogen uit en voel mij af en toe een lilliputter in deze stad. Als ik rond kijk zijn de gebouwen zo ontzettend hoog en dan ben ik al geen kleintje! Het grote voordeel is wel dat je je aan de andere ook zo oppermachtig kan voelen aangezien je Dubai onder je voeten hebt en boven iedereen kan staan!

De tijd is echt voorbij gevlogen deze week, misschien komt dat ook wel dat de week twee keer opnieuw lijkt te beginnen. Normaal gesproken begint te week op maandag maar voor mij op zaterdag en voor je het weet ik het maandag. Dan werk je vier dagen en is het één dag weekend. Het is zo bizar eigenlijk, maar ik begin er eindelijk aan te wennen dat ik elke dag niet meer weet welke dag het is.. Dat betekend natuurlijk niet dat ik hier ongelukkig ben, want dat totaal niet het geval! De tijd vliegt echt voorbij en het leek gisteren dat ik jullie voor het laatst op de hoogte heb gehouden.

Ik vertelde afgelopen week dat ik naar het strand zou gaan, maar dat was een leugen aangezien Tessa anders kon lezen dat zij een surprise party zou krijgen voor haar 21ste verjaardag. Als een hechte familie vierden wij met zijn alleen de verjaardag en zijn daarna uit geweest. Voor het eerst uit in Dubai dat was letterlijk een ervaring, aangezien je als 20jarige normaal niet binnenkomt. Dan zullen jullie je vast afvragen hoe kom jij dan binnen? Met een groep en naast een ouder persoon gaan lopen! Het werkt en als je eenmaal binnen bent denkt iedereen dat je oud genoeg bent. Moet wel eerlijk toegeven dat de gemiddelde leeftijd tussen 26 en schijndood ligt, maar de sfeer is zo goed binnen. Op de zweetlucht en klamheid na natuurlijk. Het lijkt wel of de bevolking tijdens het uitgaan hier vrolijker is en eerder in staat is om een praatje te maken.

Door alles wat ik nu heb meegemaakt met het gedoe met de landlord en de dreigementen merk ik wel dat ik mijzelf steeds meer op mijn plek voel begin te voelen in Dubai ofwel begin te wennen aan de levenswijze van de mensen. Echt de mannen zijn hier zo vriendelijk stoppen met de auto en laten je voorgaan, maar de vrouwen hebben kapsones. Niet normaal! Als je door de Mall heenloopt op weg naar je werk wordt je letterlijk omver gelopen door pinguïn vrouwen (gesluierde locale vrouwen) met een kinderwagen omdat ze voorrang hebben en de hele weg in gebruik nemen. En dan nog hun mond nog opentrekken ook dat jij aan de kant moet gaan. OEH soms haat ik ze zo erg!

Maar dit soort momenten worden soms al gauw aan de kant geschoven door het feit dat de tijd weer verder gaat en je wel degelijk aan de bak moet op het werk. De afgelopen dagen waren wel stressvol in verband met deadlines. Toch kon het niet beter aangezien ik een eigen project heb gekregen voor het ontwerpen van een warehouse. Mijn dag kon letterlijk niet meer stuk, aangezien het nu echt voor jezelf is in plaats van dat je werkt binnen een lopend project.

Helaas wil ik jullie nog meer vertellen, maar ik moet opschieten om niet te laat te komen voor de Safari-trip waar de woestijn onze uitdaging zal zijn.

TOEDELOE WITH A LOT OF KISSES