Dubai na 3 weken

Vanaf het eerste moment heb ik iedereen verteld ik ga een blog bijhouden om jullie op de hoogte te houden van mijn avontuur in Dubai. Maar tussen neus en lippen door merk ik dat jullie mij erop attenderen dat ik zo weinig van mijzelf laat horen en mij tot op heden niet aan mijn belofte heb gehouden. Ondanks het feit dat ik wel netjes een account had aangemaakt..
Echter merk ik dat ik best druk ben en daardoor eigenlijk nooit aan het schrijven van een blog ben begonnen. Het best lastig is om een blog te schrijven, maar ik beloof jullie vanaf nu dat ik mijn reisverslag met jullie zal delen! Beloven? Proberen in ieder geval tot het bittere eind.

Dit betekend niet dat ik niets meemaak in Dubai. De afgelopen drie weken vlogen voorbij doordat ik zoveel dingen heb meegemaakt en heb ondernomen. Dat maakt het nog lastiger, omdat ik niet zo goed weet waar ik precies moet beginnen of wat jullie graag willen horen.

Dit gaat zo in tegen mijn verwachtingen, die ik had voordat ik naar Dubai toeging. Ik zag alleen maar Arabische mensen voor mij in gewaden 'De pinguïn'-style. Maar het voelt net als de Westerse wereld. Als je me niet geloofd google maar even. Dan zie je alleen wolkenkrabbers, stranden en vooral futuristische beelden. En als ik dan zo om mij heen kijk, zie ik dat ook. Na drie weken kijk ik nog steeds mijn ogen uit naar de architectuur, interieur en de bevolking.
En ondanks het feit dat je je daardoor thuis voelt mis ik de echte Arabische sfeer of het oude. Dat betekend dat ik de afgelopen weken naar oude delen binnen Dubai ben geweest om de cultuur en tradities aan te voelen. Hier was een oase van mannen, half zinkende bootjes en kleine winkeltjes vergelijkbaar met de Beverwijkse Bazar.

Dat betekend dus dat je best opvalt als blonde dame tussen Arabische en Pakistaanse mannen, die je graag iets willen verkopen of aansmeren. Maar daar trapt een echte Nederlander niet in! Ook al is het goedkoper dan de 'Aldi' en 'Goeie kwaliteit' in plaats van Goede kwaliteit. Nee zelfs niet als ze mij Shakira noemen. Nee dat werkt niet. Ik ben niet om te kopen; MANNEN!!

Naast het feit dat ik de stad heb ontdekt, verkent en probeer een bruine huid te krijgen op het strand is er ook nog een werkleven. Mijn stage vindt plaats bij CK Architecture Interiors L.L.C. direct naast de Mall of Emirates (met de grootste indoor Ski baan).
Voorafgaand aan de eerste werkdag hadden Tessa en ik de weg uitgezocht zodat wij op tijd zouden aankomen. Wat stom en arrogant van mijzelf dat ik helemaal ben vergeten Tessa aan jullie voor te stellen. Tessa is een Nederlandse student die bij dezelfde hetzelfde stagebedrijf stage loopt als mij! Echt waar een meid naar mijn hart!
Maar terugkomend op mijn verhaal waren wij de eerste werkdag zo in shock! Van te voren bedachten wij om op tijd weg van huis te gaan de metro te nemen. Maar om 9 uur waren we nog in de metro en moest we nog de hele Mall doorlopen om bij het stagebedrijf aan te komen. Uit paniek belden we de eigenaar, Cem. Hij vertelde ons dat we helemaal niet laat zouden zijn en we ons totaal geen zorgen hoefden te maken, aangezien iedereen gewoon komt binnenlopen tussen 9 en 10 uur. Dat was het beste antwoord dat ik ooit heb gehoord! Te laat komen bestaat niet. Dat was in eerste instantie even wennen aan de mentaliteit die ze hier hebben. Dit hoef ik namelijk niet bij mijn huidige baas, de heer Poliste, te proberen want dan gaat de zweep erover!
Maar goed, de stage bevalt mij prima! Beter dan verwacht! Ik was de eerste week bezig met een ballroom en een Turkish Hamam. En jahoor, wat ik dan niet had verwacht dat ik dan ineens aan geld moet denken. Goedkopere oplossingen vinden of minder gedetailleerd. Hoe dan vraag ik mij af? Alles heeft marmer, glimt en glinstert. De luxe straalt er vanaf, maar wel tegen de goedkoopst mogelijke prijs. Het blijft toch Nederlands 'Krenterigheid op nummer 1!', als het maar de uitstraling heeft van….

Tot zover mijn eerste verhaaltje geschreven op mijn enige vrije dag in de week VRIJDAG. En wat doe je op zo'n vrije dag? Jullie kunnen het vast wel raden hardlopen. Nee, ik ben niet verslaafd maar geobsedeerd door het hardlopen. Jammer genoeg is het buiten te warm om op dit moment buiten te rennen dus ren ik me rot in de sportschool met een uitzicht over een deel van Dubai Marina en het strand op de achtergrond. Echt waar ik mis het buiten lopen, maar voel me in de sportschool zo sterk. Weet je waarom omdat ik de mannen hier eruit ren! De girl power overwint altijd.
Om daarna uitgepuft op het strand te liggen en te proberen deze bleekscheet huid een beetje bruin te krijgen, want overdag loop ik in een spijkerbroek rond. Ofwel wees alles behalve jaloers, want de melkbus benen zijn nog steeds zo wit als drie weken terug.

Dikke zoenen en veel liefs,

Manon